1991'den Bugüne

Saldırgan Köpekler Toplanıyor




Uzun bir yazi ama onemli mesajlar iceriyor, lutfen
sonuna kadar okuyun...

                        Sevgili
Arkadaslar,

                Adana'nin simdi yerlesim alanina donusmus bir
mahallesinde bulunan kopeklerden birisi tarafindan isirilan kadinin haberi
sabah gazetesinin ilavesinde surmanset "kopek
cetesi dehseti
" basligi ile verildi. 
 
               Oldukca
tahrik edici ve rahatsiz edici olan bu haber insanlar tarafindan toplu bir
katliam yapilacagi dusuncesiyle beni cok rahatsiz etti.

                Haberi yapan gazetecilerle isirilan kisinin evine
gittim.  

                Yanima gonullu almadim.
Cunku gonullunun hayvani koruma gudusu ile ilk refleksi "kopege bir sey
yapmissiniz da isirmistir
" seklinde (kalben katiliyorum ama aklen
degil) oluyor. Bu da zitlasmaya neden oluyor ve zarari yine hayvanlar goruyor.

 
                Orada insanlar toplanmis beni bekliyorlardi.
Isirilan gariban kadinin bacagina ve koluna baktim. Buyuk bir morluk ve cok
sayida dis izi vardi. Ayrica baskalari da saldiriya
ugramislardi.

 
                Bu durumda "Cok gecmis olsun, tedaviniz
konusunda size yardimci olabilirim, size hak veriyorum ama bakin eskiden tamamen
hayvanlarin bulundugu dogal olan bir yere mahalle kurmusuz. Bu hayvanlarin
gidecek yeri kalmamis, cok saldirgan olanlarini alalim, ama kalanlari da siz
koruyun, besleyin ki ac kalip pesinize dusmesinler
" seklinde zitlasmaya
gitmeyen, onlari anladigimi, uzuldugumu ama hayvanlarin da gidecek yeri
olmadigini, bir sekilde tedbirler almakla birlikte onlarla yasamayi ogrenmeleri
gerektigini uzun uzun anlattim.

 
               Hepsi soze "biz hayvan dusmani degiliz,
hayvanlari severiz ama tek basimiza yuruyemez olduk
" sozleri ile
basladilar.

 
               Bana bitisik
bahcede yavrulamis bir sahipsiz kopek gosterdiler. Yavrularin uzerinde gunesten
korunsunlar diye KARTONLAR konmustu. Koyanlar da saldiriya ugrayan bu
insanlardi.

 Kopeklerden sikayet etmek yerine belediyelere KISIRLASTIRMA icin
baski yapmalari gerektigini, dogurtup sokaklara birakan komsulari ikaz
etmelerini istedim.

 
              Ilgi gormus olmalarinin etkisiyle olusan olumlu hava
nedeniyle endiselerim giderilmis olarak ayrildim. Gazetede bu gun biraz daha
yumusak ama benim onemli iki mesajimi kisa da olsa veren bir haber
cikti.

  
              Bu durumdan iki
sonuc cikardim:

              1.
Baska yerde olsa toplu katliama ve buyuk ofkeye donusecek bu durum,
nispeten daha hafif atlatilmis gibi gorundu. Topluma yonelik calismalarin bir
nebze de olsa etkisi olmus demekki.

              2. Hayvan sevmeyenleri
de ANLADIGIMIZI ve buna saygı duydugumuzu ifade ettigimizde, iliskiler
ZITLASMAYA donusmuyor ve ofkeler kontrol altina aliniyor. O anlayis ortaminda
vermeniz gereken butun mesajlari verebiliyor ve onemli olcude kabul de
goruyorsunuz
.

              Isirilan
kadinin kocasi bile "evet bu hayvanlara gidecek yer birakmadik, mecburen
buradalar
" dedi ayrilirken.

             Arkadaslar, bu olayi
sizinle paylasma sebebim, KAVGA ETMEDEN, SALDIRMADAN, SUCLAMADAN, sabir ve
yuksek toleransla kurulan iletisimlerin bir sekilde insanlari etkiledigini
anlatmak icindir.

             Tepkinizi sunus sekliniz ona bir
KARSIT TEPKI  olusturulmasini onleyecek uslupta
olmali.

             Yureginiz ne kadar KABARMIS
olsa da, sabir, anlayis ve tolerans ile yaklasmalisiniz hayvanlara iliskin tum
durumlarda.

Selam ve
sevgilerimle     
nesrin/adana/
dohayko

 

cross